Mijn hart gestolen
Lang geleden tijdens een midweek in Frankrijk zagen we een das in de berm van de weg, tussen de herfstbladeren. In de koplampen van de auto schoot de das weg tussen de bomen en we hadden niet meer gezien dan alleen een schim. Bijna een legendarisch dier die iedere natuurliefhebber heel graag eens zou willen zien. En deze bewuste avond bevestigde de das zijn ‘status’ door bijna ongezien te verdwijnen.
In 2014 ben ik op sleeptouw genomen door een kennis en expert op dassen-gebied en kon ik voor het eerst, na de ontmoeting in Frankrijk een das zien. En dit keer niet als een schim, maar heel uitgebreid en dichtbij! Na alle tips en kennis die ik had gekregen, was ik op mezelf aangewezen en toen de eerste das die avond uit de burcht kwam, was mijn hart gestolen. Even later volgde nog vijf dassen. Sindsdien ben ik verknocht aan deze prachtige dieren.
Daarnaast staat de das indirect ook in relatie tot de mens. Zo zijn dassenburchten te vinden in de tuinen van mensen, maar ook worden elk jaar honderden dassen slachtoffer in het verkeer. Daar worden maatregelen voor getroffen zoals rasters langs de weg en heb ik het plaatsen van het eerste speciaal voor dassen ontworpen rooster kunnen meemaken.
In de afgelopen jaren heb ik de mogelijkheid gekregen om dassen op verschillende plekken te inventariseren, observeren, fotograferen, filmen en het belangrijkste: beleven. Een kleine selectie van de foto’s die ik maakte zijn hier te zien.